حجت‌الاسلام مهدی صالحی، با اشاره به اینکه امام هادی(ع) در دوران ۱۳ ساله خلافت خود فعالیت‌ها و مواضعی داشتند که خلیفه را وادار به زندانی کردن ایشان کرد، گفت: دوران امامت ایشان همزمان با خلافت ۷ خلیفه عباسی بود و امام توانست در زمان حضور در مدینه، مقام و موقعیت امامت را تثبیت، شیعیان را متشکل و منسجم و تفکر و اندیشه ولایی را بین شیعیان نهادینه کند و همه اینها با تدابیر خاص امام، به دور از چشم حکومت و جاسوسان انجام می‌شد.

او ادامه داد: دومین فعالیت مهم امام(ع) در این دوران ۱۳ ساله کادرسازی و تربیت شاگرد بود. تعداد شاگردان امام هادی(ع) به نقل از شیخ طوسی بیش از ۱۸۵ نفر بوده که هریک منشأ برکات علمی بود و تالیفات مهمی داشتند از جمله آنها می‌توان به ایوب ابن نوح، حسن ابن راشد، حسن ابن علی ناصر، عبدالعظیم حسنی و عثمان بن سعید اشاره کرد.

صالحی افزود: دیگر فعالیت مهم امام(ع) برخورد با غالیان و افراط‌گرایان بود، این افراد در دوره امامت ایشان به واسطه جهل و کج فهمی و یا حتی به تحریک حکومت باور غلوآمیز به امام هادی(ع) داشته و این باور را تبلیغ و اعلام می‌کردند، آنها با معرفی خود به‌عنوان اصحاب و نزدیکان امام، مطالبی را به ائمه از جمله امام هادی(ع) نسبت می‌دادند که طبق نامه احمد بن محمد ابن عیسی به امام هادی، دل‌ها را ‌مشمئز می‌کرد و از سوی دیگر چون این سخنان منسوب به ائمه می‌شد، هیچ کسی جرأت رد و انکار آنها را هم نداشتند؛ برای مثال آنها منظور از «صلاة» را در آیه«إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَیٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنکَرِ‌»  یا آیه «وَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّکَاةَ» شخصی خاص می‌دانستند نه برخی از واجبات و محرمات را نیز تأویل و تفسیر به رأی می‌کردند.

این کارشناس مسائل دینی با اشاره اینکه ایجاد شبکه وکالتی از دیگر فعالیت‌های امام هادی در دوران امامتشان بود، بیان کرد: سخت‌گیری خلفای عباسی نسبت به شیعیان سبب شد امام با استفاده از سلاح تقیه، پیروان مکتب اهل بیت را ساماندهی کرده، یک جریان اصیل اسلامی را با شبکه وکالتی برای حفظ شیرازه شیعیان ایجاد کردند. این شبکه وکالتی که در از دوره امام صادق(ع) ایجاد  کرده بود، با گذر زمان به نظم و هماهنگی بیشتر رسید، به‌طوری در زمان غیبت صغری امام زمان(عج) به اوج آمادگی رسید.

او ادامه داد: این شبکه وکالتی هم وجوهات شرعی را جمع‌آوری می‌کرد، هم نسبت به معرفی امامان، پاسخ به مشکلات و رتق و فتق امور و مشکلات جامعه شیعیان  اقدام می‌کرد.

صالحی اضافه کرد: دیگر اقدام امام(ع) جریان‌سازی مقام امامت و ولایت از مسیر دعای جامعه کبیره بود که در عین فصاحت و بلاغت، مرامنامه ای یود که باعث توجه شیعیان امامت و پیشگیری از مزاحمت شد؛ در این دیدار رمز شقاوت و سعادت انسان ارتباط با اهل بیت بیان شده است. این مواضع درست امام و علاقه و توجه شیعیان به ایشان حکومت را وادار به زندانی کردن ایشان کرد؛ بعد از آن باز هم راضی نشده و نسبت به حذف فیزیکی ایشان اقدام کرد. لذا باید گفت دوران امامت حضرت از اهمیت بالایی برخوردار است، چرا که علی‌رغم شرایط سختی که حکومت برای ایشان ایجاد کرده بود، اقدامات مهمی برای شیعیان انجام دادند که اثرات آن تا سال‌ها از جمله زمان غیبت امام عصر(عج) باقی بود.